Plecak odrzutowy
Model wyposażony w plecak odrzutowy może poruszać się normalnie – wykorzystując swoją cechę Ruch lub też wykonując skoki przy pomocy plecaka odrzutowego.
Poruszając się przy pomocy plecaka odrzutowego model może w akcji Ruch wykonać skok na odległość do 5 cali. W trakcie całego skoku jest traktowany, jakby jego podstawka znajdowała się na wysokości 1 cala nad terenem. Model ignoruje trudny teren, nad którym przelatuje oraz zasieki i pola minowe. W wypadku, gdy zachodzi potrzeba wykonania również ruchu w pionie:
- Przy ruchu w górę dystans pokonywany w poziomie zmniejszany jest o dystans, który musi zostać pokonany w pionie (np. jeśli model musi podlecieć 2 cale do góry – może w poziomie przebyć nie więcej niż 3 cale).
- Przy ruchu w dół dystans pokonywany w poziomie nie zmienia się
Każdy skok musi zakończyć się na ziemi – model nie może zakończyć swojej akcji w powietrzu. Model nie może zakończyć swojego skoku w terenie niedostępnym.
Model może wykonać kilka skoków w jednej aktywacji – dokładnie, jak w wypadku normalnej akcji Ruch. Akcje specjalne Bieg i Szturm nie mogą być wykorzystane w połączeniu ze skokami przy użyciu Plecaka Odrzutowego. Skok może być wykonany, jako część Szarży – w takim wypadku model wykonujący skok nie może być celem Kontrszarży.
Model może też wykorzystać więcej niż jedną akcję Ruch, aby skok wykonać dłuższy niż normalnie. Pozwala to m.in. przedostać się przez rozpadliny itp. Wykonanie takiego skoku może być jednak niebezpieczne – plecak może ulec przegrzaniu, żołnierz może też wylądować w miejscu innym niż pierwotnie zamierzone. Model musi zadeklarować, ile akcji przeznaczy na długi skok – 2 czy 3, wyznaczyć punkt lądowania znajdujący się w zasięgu skoku i wykonać test Dowodzenia:
- Jeśli test Dowodzenia jest udany, model ląduje w wyznaczonym miejscu zgodnie z planem
- Jeśli test Dowodzenia jest nieudany, model ląduje nie do końca tam, gdzie planował – jego miejsce lądowania ulegnie rozrzutowi zgodnie z tabelą poniżej. Jeśli nowy punkt lądowania wypada w trudnym terenie – model odnosi obrażenia jak przy upadku z wysokości równej 1/2 pokonanej odległości. Jeśli nowy punkt lądowania wypada na innym modelu – oba modele odnoszą obrażenia jak przy upadku z wysokości równej 1/2 pokonanej odległości (model znajdujący się na ziemi może tego uniknąć, wykonując Ucieczkę za Zasłonę). Jeśli nowy punkt lądowania wypada w terenie niedostępnym – model ginie.
- W wypadku Krytycznej Porażki plecak przegrzeje się i wybuchnie – w miejscu deklarowanego punktu lądowania należy umieścić mały wzornik wybuchu, który następnie ulegnie rozrzutowi zgodnie z tabelą poniżej. Modele pod wzornikiem otrzymują Obrażenia 10 zapalające, natomiast użytkownik plecaka rakietowego ginie.
Akcje | Odległość skoku | Rozrzut | Krytyczna Porażka |
2 | 12 | do 5 cali | 20 |
3 | 20 | do 10 cali | 18-20 |
1) Marsjańskie Banshee mają 2 ruchu na nóżkach to błąd? Inni z plecakami mają normalnie 3.
2) Poświęcając 2 akcje mogę przebyć 12 cali, a 3 to już 20 cali. Czyli o 5 więcej niż normalnie by przeleciał, tylko wtedy testuje na DW.
3 Aha, jeszcze te obrażenia przy upadku z wysokości, jakie są takie, jak w UWZ?
1) Nie, to nie błąd. To amerykanie 😛 . Choć może to zmienimy – się okaże.
2) Tak. To dość ryzykowna impreza.
3) Tak
Banshee będą też mieć 3. W końcu czasem też muszą pobiegać – choćby w burzy piaskowej 😉
Przy okazji warto zauważyć, że żeby na plecaku wskoczyć w jakieś trudno dostępne miejsce to trzeba trochę zaryzykować – to dla uniknięcia snajperów na czubkach iglic wieżowców 😉